หนังมันส์

การแสดงอันน่าตื่นเต้นของอดัม แซนด์เลอร์ในเรื่อง Uncut Gems อันน่าตื่นเต้น ใช่คุณอ่านถูกต้องแล้ว อดัม แซนด์เลอร์มีภาพยนตร์ใหม่สตรีมมิ่งแล้วทาง Netflix ถือเป็นประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้นและตื่นตาตื่นใจอย่างแท้จริง แฟน ๆ ของ Adam Sandler ในโลกนี้มีอยู่สองประเภท ประเภทแรกสนุกกับการแสดงตลกของเขา ยิ่งเล่นยิ่งดี เควิน เจมส์และร็อบ ชไนเดอร์ก็แสดงมากขึ้นเท่านั้น ถ้าแซนด์เลอร์ออกไปในสถานที่ที่มีแสงแดดสดใส เที่ยวเล่นกับเพื่อนๆ และเรียกมันว่าหนัง วู้! ถ้าแซนด์เลอร์เป็นนักแสดงและโปรดิวเซอร์ แสดงว่าก้นของพวกเขาอยู่บนที่นั่งแล้ว พัดลมแซนด์เลอร์ประเภทที่สองนั้นคัดสรรมาอย่างดี พวกเขาคิดว่างานสแตนด์อัพในช่วงแรกๆ ของเขาดีดี พวกเขาอาจคิดว่าชอบแฮปปี้ กิลมอร์ด้วยซ้ำ (แต่อาจจะไม่ได้ถ้าพวกเขาเห็นมันอีกครั้ง) แต่สิ่งที่พวกเขาชอบจริงๆ ก็คือตอนที่แซนด์เลอร์ไปแสดงหนังของคนอื่น พวกเขาอ้างถึง Punch-Drunk Love ซึ่งเป็นภาพยนตร์ของ Paul Thomas Anderson จากปี 2002 พวกเขาอาจอ้างอิงถึง The Meyerowitz Stories ภาพยนตร์ของ Noah Baumbach จากปี 2017 ประเด็นก็คือ สำหรับแฟนแซนด์เลอร์ประเภทที่สอง…

รีวิว: ‘I Saw the TV Glow’ ที่แปลกประหลาดอย่างภาคภูมิใจจะทำให้คุณสับสน – และนั่นคือประเด็น ภาพยนตร์สยองขวัญที่แปลกประหลาดอย่างน่าภาคภูมิใจ “I Saw the TV Glow” อาจทำให้หลายคน “ฉันเพิ่งดูห่าอะไรไป?” ปฏิกิริยา – ซึ่งในกรณีนี้เป็นสิ่งที่ดีเพราะไม่มีคำตอบที่ถูกต้อง เรื่องราวของเด็กหนุ่มขี้เหงาสองคนและรายการทีวีที่พวกเขาชื่นชอบร่วมกัน นักเขียน/ผู้กำกับข้ามเพศอย่าง Jane Schoenbrun ที่ดื่มด่ำและอึดอัดอย่างน่าขนลุกในย่านชานเมืองช่วงปี 1990 ถือเป็นเรื่องราวเปรียบเทียบของเพศทางเลือกที่กำลังจะมาถึงและยังเป็นการถอดรหัสวัฒนธรรมป๊อปที่น่าสนใจอีกด้วย เช่นเดียวกับ “Donnie Darko” หรือผลงานทั้งหมดของ David Lynch “Glow” (★★★ จากสี่เรื่อง; เรต R; ในโรงภาพยนตร์ที่เลือกตอนนี้ ทั่วประเทศวันศุกร์) ผสมผสานความเป็นจริงและความเหนือจริงเข้ากับฝันร้ายที่เต็มไปด้วยแสงนีออนที่ทิ้งร่องรอยของ การแสดงเส้นทางเฉพาะเรื่องสำหรับผู้ชม และแน่นอนว่ามันอาจจะตรงไปตรงมามากกว่าและคลุมเครือน้อยกว่า แต่ความมุ่งมั่นในการดึงดูดความแปลกประหลาดนั้นเป็นส่วนหนึ่งของซอสสูตรพิเศษของภาพยนตร์และข้อตกลงทั้งหมดของ Schoenbrun การเปิดตัวอย่างมั่นใจของพวกเขาในเทศกาลภาพยนตร์ปี 2022 เรื่อง “We’re All Going to the World’s Fair”…

บทวิจารณ์ ‘The Blue Angels’: สารคดี Imax อันตระการตานำเสนอปืนยอดนิยม แต่ไม่มีผู้ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด ภาพยนตร์ของผู้กำกับพอล คราวเดอร์ติดตามฝูงบินชั้นยอดผ่านฤดูกาลของการสาธิตที่นำผู้ชมมาร่วมสัมผัส จากการเล่าเหตุการณ์ฝูงบินบินของกองทัพเรือตลอดทั้งฤดูกาลของการประท้วง “The Blue Angels” ติดอันดับภาพยนตร์ฮอลลีวูดหลายเรื่องที่ได้รับการพิจารณาให้เป็น “การโฆษณาชวนเชื่อทางทหาร” ได้อย่างง่ายดาย เนื่องจากนำเสนอภาพกิจกรรมของชายและหญิงในเครื่องแบบของสหรัฐฯ ได้อย่างแจ่มชัด นั่นเป็นสิ่งที่ดีหรือไม่นั้นอาจขึ้นอยู่กับความรู้สึกของคนๆ หนึ่งเกี่ยวกับกองทัพสหรัฐฯ แต่ในการเลือกองค์กรที่ให้บริการที่ประชาสัมพันธ์ — และที่สำคัญไม่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติการในสนามรบ — สารคดี Imax ของ Paul Crowder ให้ความรู้สึกที่ตรงไปตรงมามากกว่าความตั้งใจส่วนใหญ่และมีประสิทธิภาพมากกว่าในการเน้นความเป็นเลิศขององค์กรนั้น “The Blue Angels” ถูกล้อมรอบด้วยตารางพระอาทิตย์ขึ้นถึงพระอาทิตย์ตกที่นักบินดูแลเอง โดยจะตรวจสอบความแม่นยำ ความยืดหยุ่น และโดยเฉพาะอย่างยิ่งการทำงานเป็นทีมที่ต้องปฏิบัติท่าทางทางอากาศที่เวียนหัวและอันตรายอย่างยิ่ง ภาพยนตร์เรื่องนี้เน้นไปที่นักบินหลายคน โดยเฉพาะนักบินปีแรกของ Angels อย่าง Chris “Cheese” Kapuschansky และ Scott “Jamz” Goossens ในขณะที่พวกเขาเรียนรู้การออกแบบท่าเต้นที่ยากลำบากและมาตรฐานที่เข้มงวดที่รักษาไว้ โดยฝูงบิน Crowder ส่งผู้ชมเข้าสู่โลกของ Angels อย่างพิธีการด้วยการท่องหลักความเชื่อของพวกเขา…

จุดแวะพักสุดท้ายในเขตยูม่า “Last Stop in Yuma County” เป็นภาพยนตร์ประเภทที่คุณสนับสนุนให้เหตุการณ์เลวร้ายที่สุดเกิดขึ้น เพราะเหตุร้ายที่เพิ่มขึ้นทุกครั้งจะทำให้สิ่งต่างๆ สนุกสนานมากขึ้น เขียนและกำกับโดย Francis Galluppi “Yuma” เป็นผลงานย้อนยุคที่ใช้งบประมาณเพียงเล็กน้อยให้เกิดประโยชน์สูงสุด ตั้งอยู่ในทะเลทรายแอริโซนาเมื่อประมาณห้าสิบปีก่อน กิจกรรมส่วนใหญ่เกิดขึ้นในและรอบๆ ร้านอาหารและปั๊มน้ำมันที่อยู่ติดกัน เจ้าของซึ่งเป็นชายร่างท้วมแต่จิตใจหวานชื่อเวอร์นอน (ไฟซอน เลิฟ) บอกกับนักเดินทางว่าสถานีถัดไปอยู่ห่างออกไปสี่ชั่วโมง ดังนั้นจึงจำเป็นต้องเติมให้เต็มในขณะที่ยังทำได้ แต่ปั๊มว่างเปล่าและรถบรรทุกน้ำมันล่าช้ากว่ากำหนด ดังนั้นใครก็ตามที่มีน้ำมันในถังไม่เพียงพอที่จะเดินต่อจะต้องนั่งในร้านอาหารและรอ เซ็นทรัลแอร์ไม่ทำงาน สถานที่นี้เป็นฮอตบ็อกซ์ อารมณ์มักจะลุกโชนในสถานที่เช่นนี้ เรื่องราวของเราในเรื่องนี้คือพนักงานขายมีด ซึ่งมีชื่ออยู่ในเครดิตว่า The Knife Salesman (จิม คัมมิงส์) ดูเหมือนเขาจะวิตกกังวลและหดหู่ก่อนที่เขาจะอ้าปากพูดด้วยซ้ำ เขาต้องการไปที่เมืองคาลาบาซัส รัฐแคลิฟอร์เนีย เพื่อเยี่ยมลูกสาวของเขา ซึ่งอาศัยอยู่กับแม่และสามีคนที่สองของแม่ พนักงานเสิร์ฟของเขาคือชาร์ลอตต์ (โจเซลิน โดนาฮิว) หญิงสาวที่ฉลาดและน่ารักที่คอยกระตุ้นให้ลูกค้าลองพายรูบาร์บ ชาร์ลอตต์แต่งงานกับนายอำเภอชาร์ลี (ไมเคิล แอบบอตต์ จูเนียร์) ซึ่งไปส่งเธอที่ทำงานเมื่อเช้าวันนั้น พนักงานขายมีดและชาร์ล็อตต์มีความสัมพันธ์กันทันที แต่การสนทนาของพวกเขาถูกขัดจังหวะด้วยการมาถึงของลูกค้าอีกสองคน เทรวิสและโบ (ริชาร์ด เบรกและนิโคลัส โลแกน) ผู้ก่อเหตุปล้นธนาคารที่แพร่สะพัดเป็นข่าว…

รีวิว ‘Furiosa: A Mad Max Saga’: ความโหดเหี้ยมที่มีจุดมุ่งหมาย ภาพที่รังสรรค์มาอย่างสมบูรณ์แบบ ภาคก่อนของ ‘Fury Road’ นี้เป็นเกมแนวตื่นเต้นเร้าใจที่ปรับปรุงใหม่ซึ่งจะไม่มีวันลืมตัวละครที่เป็นมนุษย์เป็นหัวใจหลัก โลกหลังหายนะของ Mad Max มีความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจนกับผู้หญิง ภาพยนตร์สองเรื่องแรกซึ่งนำแสดงโดยเมล กิบสันเป็นฮีโร่ที่มียศฐาบรรดาศักดิ์ ใช้ตัวละครหญิงเป็นเหยื่อล่อทางอารมณ์เพียงอย่างเดียว แม้ว่า Mad Max Beyond Thunderdome ซึ่งเป็นตอนจบไตรภาคของปี 1985 ในที่สุดก็แนะนำ Tina Turner ให้เป็นหัวหน้าผู้ชั่วร้ายก็ตาม จอร์จ มิลเลอร์ ผู้กำกับแฟรนไชส์นี้นับตั้งแต่ก่อตั้ง ได้พยายามที่จะแก้ไขความไม่สมดุลนี้ใน Mad Max: Fury Road ในปี 2015 ซึ่งเป็นภาพยนตร์แอ็คชั่นสุดมันส์ที่สมควรได้รับรางวัลทุกรางวัลที่มอบให้ นำแสดงโดยชาร์ลิซ เธอรอนในบทนักรบแขนเดียวอิมเพอเรเตอร์ ฟูริโอซาในการแสดงที่บดบังนักแสดงนำของเรื่องอย่างทอม ฮาร์ดี ผู้ซึ่งรับหน้าที่รับบทแมด แม็กซ์จากกิบสันไปไกล แม้ว่านักแสดงหญิงที่เหลือ ซึ่งประกอบไปด้วยนางแบบบางส่วนอย่างโรซี่ ฮันติงตัน-ไวท์ลีย์ จะถูกลดบทบาทให้มารับบทพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ที่ไร้ตัวตน แต่เธอรอนก็สร้างตัวละครที่น่าจดจำและยั่งยืนในประเภทที่มักมีฮีโร่ชายครอบงำ ฟูริโอซาคือหัวใจของ Furiosa: A…